Het is lekker weer en ik wil er met de trein even tussenuit. Dinant, "Cité Merveilleuse" is het toeristische stadje bij uitstek! Het heeft heel wat te bieden: de Collegiale Onze-Lieve-Vrouw, de Citadel, de grot, een bootrondvaart, culinaire specialiteiten. Nog een must-see plek die mij in het bijzonder aantrekt? Het Huis van Mijnheer Sax, vernoemd naar de uitvinder van de saxofoon, Adolphe Sax, die hier werd geboren. Ik ben er helemaal klaar! Let it swing!

Dagjestoerist in eigen land, met de trein!

Landschap met rotsen door het raam van de trein.

Treintickets kosten de helft van vrijdagavond t.e.m. zondag! Ontdek het Weekend Ticket!

Ik twijfel geen moment over hoe ik naar Dinant reis: de trein is voor mij overduidelijk het ideale vervoermiddel.

Onderweg bewonder ik door het raam het idyllische landschap. Het vlakke Vlaanderen maakt al snel plaats voor bosrijke landschappen en uit het niets duiken plots de kenmerkende kliffen en typische stenen huizen op. De Ardennen zijn niet veraf en dat zie je.

Kleurrijk en bereikbaar

Gemeenteplein in bloei.

Ter plaatse is alles te voet bereikbaar: restaurantjes, bezienswaardigheden, de toeristische dienst, hotels enz.

Al wandelend bewonder ik de kleurrijke gevels en de verzorgde straten die verfraaid zijn met bloemen. Ik weet plots weer waarom toeristen als een blok voor die Ardense charme vallen. Niet te missen: de kaaien langs de Maas en het met bloemen versierde gemeenteplein (rue Grande 112).

Mijn tip? Langs de oevers van de rivier vind je een overvloed aan terrasjes waar het zalig vertoeven is. Je vindt er wat voor elke smaak en elk budget.

Eerbetoon aan Charles de Gaulle

Links: de brug van Dinant. Rechts: standbeeld van Charles de Gaulle.

Bij het verlaten van een steegje duikt plots het silhouet op van een nogal vreemd figuur dat de brug lijkt te bewaken. Het is een standbeeld, een soldaat ... Zoals het een goed militair betaamt, staat het op de uitkijk langs de Maas met de stad op de achtergrond. Maar wie is die koperen held toch, vraag ik me af?

Het gezicht van het beeldhouwwerk lijkt rechtstreeks uit een Kuifje-strip te komen! Ik kom dichterbij en sta plots oog in oog met het standbeeld van Charles de Gaulle.

Wist je dat? Tijdens de slag om Dinant in augustus 1914 schoot Charles de Gaulle, die tijdens de Eerste Wereldoorlog luitenant was, de geallieerden te hulp. Hij raakte gewond op de brug die vandaag zijn naam draagt.

Een gotische collegiale kerk om u tegen te zeggen

Links: De collegiale Onze-Lieve-Vrouwkerk. Rechts: glas-in-lood ramen in de collegiale kerk.

Statig oprijzend boven de Maas, aan de voet van de Citadel en met de indrukwekkende kliffen op de achtergrond, staat de Collegiale Onze-Lieve-Vrouw van Dinant. Vreedzaam en intimiderend tegelijk domineert de kerk het omringende landschap. Brandend van nieuwsgierigheid duw ik de loodzware deur open van dit indrukwekkende bouwwerk dat een en al geschiedenis ademt.

Binnen raak ik verbluft door de prachtige glas-in-lood ramen en de duizelingwekkende hoge plafonds.

Adres: rue Adolphe Sax 1, 5500 Dinant, op 400 meter van het station. Gratis toegang.

Jazz it up, bezoek het huis van Adolphe Sax

Een vrouw zit op een bank naast het standbeeld van Adolphe Sax.

Dinant is wereldbekend als de geboortestad van de uitvinder van de saxofoon: Adolphe Sax. Zijn geboortehuis op nummer 37 van de straat die zijn naam draagt, is helemaal aan hem gewijd.

Leuke verrassing bij aankomst: de bank waarop Adolphe Sax, in zijn bronzen pak en de benen gekruist, even uitblaast. Ik beslis hetzelfde te doen en ga er 5 minuten bij zitten.

Adres: rue Adolphe Sax, 37 à 5500 Dinant.

Praktische info: een bezoek op het ritme van de zoete noten van saxofoons duurt 20 minuten. Het museum ligt op 7 minuten wandelen van het station. Bovendien is het vrij toegankelijk en gratis!

Saxofoons troef

Links: glaswerk van een saxofoon op een deur. Rechts: reuze saxofoon in glas op een plein.

De hele dag door zie ik overal saxofoons opduiken. Maar echt overal! De stad heeft het instrument van de meester letterlijk tot zijn mascotte gemaakt.
Heb je gezien hoe gedetailleerd deze glazen kunstwerken zijn? Verbluffend, niet?

De Citadel

De trap of de kabelbaan?

Links: de trappen naar de citadel. Rechts: Kabelbaan van Dinant.

De Citadel is een absolute must-see. Aan de ingang is het meteen kiezen: de trap of de kabelbaan? De keuze is snel gemaakt. De kabelbaan nemen is origineler, ik heb geen hoogtevrees en de dame van het onthaal weet me te vertellen dat de trap maar liefst 408 treden telt. Wow!

De cabine van de kabelbaan loopt zienderogen vol. Omringd door Aziatische toeristen en de ‘oehs’ en ‘aahs’ van mijn cabinegenoten gaat het richting top van de klif. Het moment is adembenemend. Het uitzicht is wijds.

Overdonderend vergezicht

Duikzicht van boven op de citadel, met de imposante klokkentoren van de collegiale.
Pssssst… Wist je dat de trein gratis is voor kinderen onder 12 jaar? Vertel me meer! 

Wanneer ik uit de cabine stap ontplooit zich een uitgestrekt vergezicht voor mij. Terwijl ik naar beneden kijk, doet de onmetelijkheid van de omgeving me plots heel klein voelen. Ik geniet van het moment.

Oorlogsoverblijfselen

Een oud kanon gericht op de vallei.

Op de site is het aangenaam wandelen tussen de overblijfselen van de oorlog. Een militair vliegtuig torent uit boven de esplanade.

Goed om te weten: er is ook een speeltuin op de site en je kan er iets eten.

Een verrassend bezoek

Links: oude kanonballen. Rechts: de geschiedenis van de citadel.

Je leert de Citadel op een heel andere manier kennen dankzij de uitleg die je tijdens het parcours krijgt.

Ik was vooral getroffen door de manier waarop de soldaten tijdens de oorlog leefden en werkten in de Citadel, de schokkende omstandigheden waarin gevangenen werden vastgehouden en de levensgrote reconstructie van loopgraven uit de Eerste Wereldoorlog.

Niet te missen tijdens het bezoek: het bezoek aan het meer dan 200 jaar oude gebouw eindigt diep onder de grond, met een trap en een route met een hellingsgraad van 30%. De gids grapt: “Het is precies alsof je 3 Leffes gedronken hebt”. En zo voelde het ook!

Adres: place Reine Astrid 3. Op 250 meter van het station.
Meer info: Citadel van Dinant

Dinantse koek en andere specialiteiten

Een man bakt Dinantse koeken.

Wie Dinant zegt, zegt Dinantse koek! De bekende koek is een typische specialiteit van de stad. In de etalages worden ze tentoongesteld als echte meesterwerken.

Ik liep langs bij Maison V. Collard en mocht er meekijken hoe de koek bereid wordt in een klein lokaal atelier.

De ambachtsman kneedt het deeg met de hand in een houten bakkerstrog en maakt het vervolgens plat met een taartroller tot het de gewenste dikte heeft. Daarna wordt het met een uitsteekvorm gesneden en in een vorm van peren-, noten- of beukenhout getrommeld. Everzwijnen, saxofoons, vissen, katten ... alle figuren zijn mogelijk. Het aloude productieproces wordt afgerond door de koek af te bakken op een plaat. Omdat de koek gemaakt wordt op basis van honing en tarwemeel, wordt hij bij het bakken zo hard dat hij niet makkelijk te kauwen is. Ik laat de karakteristieke geur tot mij komen en laat zachtjes een stukje smelten op mijn tong.

Wist je dat? Een legende vertelt dat de Dinantse koek werd bedacht in de 15e eeuw, tijdens het beleg van de stad door Karel de Stoute (1466). De Dinantais, beroofd van voedsel en alleen honing en bloem ter beschikking, bedachten om deeg te maken en te bakken. Dit zeer stevige deeg werd vervolgens gedrukt in koperen vormen.

Rins Koek

Een Rins koek naast een Dinantse koek.

Ik vraag de ambachtsman waar de vreemde naam van deze koek vandaan komt, want op het gehoor doet de naam mij spontaan denken aan de Franse stad Reims. Maar ik vergis me. Want in dit geval schrijf je het als ‘Rins’. Waarom dan Rins Koek? Omdat François Rins de eerste patissier was die suiker aan het recept toevoegde. Het resultaat is een zachtere koek die je makkelijker kan eten, met een delicate zoete toets. De ambachtsman toont me het grote verschil tussen de twee koeken. De Rins Koek smaakt niet alleen overheerlijk, hij is ook stukken veiliger voor de tanden. Mijn voorkeur is overduidelijk.

Waar te koop?
Bij Michel Frippiat, ambachtsman bij la Maison Victor Collard, dat in 1774 werd opgericht, is er altijd werk aan de winkel. Hij maakt de 3 Dinantse specialiteiten (de koeken, maar ook Dinantse Flamiche, een warme gezouten taart op basis van kaas, boter en eieren) op ambachtelijke wijze en volgens het traditionele productieproces. Zelf proeven?
Een enkel adres: Maison Collard, rue Grande 72, 5500 Dinant.

Eten aan de oevers van de Maas

Een restaurant met zicht op de collegiale kerk.
En als we nu eens op gezinsuitstap gingen? De allerbeste uitjes van de maand: langs hier!

Van al dat proeven heb ik echte honger gekregen. Tijd voor een snelle, maar degelijke lunch. Ik was op zoek naar een bescheiden brasserie met lekker eten. Café Ardennais heeft een toegang op de linkeroever voor de Maas, wat mooi meegenomen is als je rammelt van de honger en geen zin hebt om een omweg te maken. De kaart is gevarieerd en het personeel dynamisch. De gerechten zijn er royaal, de prijzen betaalbaar. Het uitzicht over de Maas dat je erbij krijgt, zou zo op een postkaart kunnen prijken.

Adres: Le Café Ardennais, avenue Franchet d'Esperey 4, 5500 Dinant. Tegenover het station van Dinant.

Genieten op het water met Les Croisières Mosanes

Een vrouw geniet van het landschap en de zon op een boot.

Een boottochtje is meer dan welkom om mijn eten te laten zakken en wat te ontspannen. Terwijl we van Dinant tot de poorten van Anseremme varen, zie ik de vele hoofden op het dek afwisselend richting linker- en rechteroever draaien, op het ritme van de uitleg van de meertalige opname die uit de luidsprekers klinkt. Een tochtje vanuit Dinant naar Anseremme en terug duurt 45 minuten. Perfect getimed!

Mijn tip? Vergeet je zonnebril en zonnecrème niet! Het is een uitgelezen moment om mooie foto’s te maken en lekker van het zonnetje te genieten met het geluid van het water op de achtergrond.

Adres: Quais n° 2 ou 3, avenue Winston Churchill, 5500 Dinant. Er vertrekken regelmatig boten.
Meer info: Les Croisières Mosanes

Grot La Merveilleuse

De grot van Dinant La Merveilleuse.

Ik sluit deze mooie dag af met een verkwikkende wandeling in de grot ‘La Merveilleuse’. Het decor is prachtig en het vijftig minuten durende bezoek zit heel goed in elkaar.

Ik heb echt genoten van de rondleiding en van de anekdotes en raadsels tussendoor. Om maar een voorbeeld te geven, op een bepaald ogenblik richt de gids zijn zaklamp op een stalactiet of stalagmiet en vraagt waar die op lijkt. Daarna volgen uiteraard de meest grappige, ongewone of vreemde antwoorden, al is er wel altijd iemand die het juiste antwoord vindt.

Mijn tip? Trek schoenen met een antislipzool aan. Het parcours is verder wel heel goed bewandelbaar. Met mijn 1,81 m moest ik wel uitkijken dat ik mijn hoofd niet stootte.

Adres: rue de Philippeville 142, 5500 Dinant, op 800 m van het station van Dinant. Op de terugweg kan je een kortere weg nemen naar het station, net na de overweg.

Meer info : grot van Dinant La Merveilleuse

check2-anim